Witamy na stronie parafii
Świętych Pierwszych Męczenników Polski w Częstochowie.
Szczęść Boże!
Marsz dla Niepodległej
Idziemy dla ciebie, Polsko –
nad nami dumnie na wietrze
biało-czerwono łopoczą
flagi, sztandary, proporce.
Idziemy, a z serc się wyrywa
i szybuje na orła skrzydłach
wiara i duma narodowa
zapisana w hymnu słowach.
Kroczymy dla Niepodległej,
by obowiązek i czyny
o miłości prawdziwej,
nie puste słowa, świadczyły.
W trwałej sztafecie pokoleń,
niech po tamtej smudze cienia,
wiodą nas w przyszłość ci, co Polskę
wydobyli z lat zniewolenia.
(100-lecie Niepodległości, 11 listopada A.D.2018)
Irena Karpeta
Patriotyzm
Są piosenki o ojczyźnie,
które śpiewa naród swojsko:
o przyrodzie, patriotyzmie,
dziejach, które trzęsły Polską,
ludziach których los nie złamał,
kwiatach które gdzieś zakwitły
i miłości tej tułaczej,
co jej zdrady nie przenikły.
Ojczyzno moja – śpiewaliśmy wszyscy.
Kocham cię Polsko – nucili.
Czerwone maki gdzieś zrywali bliscy,
tym co już nie wrócili.
Ojczyzno moja, zbędnych słów nie trzeba,
bo każdy Polak to wyzna,
że dla narodu, ważnymi są znowu:
Bóg, Honor i Ojczyzna.
Dziś, gdy kraj nasz, już nie ogniem,
lecz złowrogą mową zionie.
Polskie troski i nadzieje,
złóżmy wszyscy w Boga dłonie.
Zapomnijmy o podziałach,
które ludzkie serca ranią.
By ojczyzna nasza – Polska,
przez wszystkich była kochaną.
ks. Stanisław JASIONEK
Ile dasz za to, co masz?
Setna rocznica odzyskania niepodległości w kontekście dzisiejszej Ewangelii prowokuje do poszukiwania odpowiedzi na pytanie: Jaki patriotyzm powinni pielęgnować chrześcijanie?
MOJĄ PASJĄ JEST POPULARYZACJA KULTURY CHRZEŚCIJAŃSKIEJ
Rozmowę z Janem Szymą przeprowadziła Irena Karpeta
Irena Karpeta: Wydaje mi się, że pan Jan Szyma, przez swoją działalność, znany jest w kręgach ludzi częstochowskiej kultury bardziej niż we własnej parafii. Stąd rozmowa, którą pragnę przeprowadzić, by – tak szacowną i zasłużoną dla naszego miasta osobę – przedstawić własnej wspólnocie.
Panie Janie, proszę przybliżyć nam swoje korzenie i opowiedzieć o rodzicach, rodzeństwie, tradycjach rodzinnych. Wiem, że Pana brat jest znanym poetą.
Jan Szyma: Urodziłem się w 1947 roku już po śmierci mojego ojca, jako czwarte dziecko. Byłem wraz z rodzeństwem wychowywany przez mamę, która nie wyszła ponownie za mąż, poświęcając się opiece nad całą naszą czwórką: siostrą, dwoma moimi braćmi i mną. Nasz dom rodzinny przepełniała atmosfera wielkiej miłości i szacunku dla mamy. Z mojej strony to uczucie przeniosło się także na starsze rodzeństwo, w postaci posłuszeństwa i poszanowania. Najstarsi z nas, siostra Janina i brat Tadeusz, po studiach na stałe zamieszkali w Krakowie. Siostra wybrała karierę naukową. Brat został nauczycielem akademickim, później publicystą i filmowcem dokumentalistą, poza tym para się krytyką i jest znanym poetą – autorem kilku tomików wierszy. Średni brat Edward – bardzo ceniony inżynier – zmarł nagle w wieku 41 lat w 1985 roku.
I.K.: Czy dom rodzinny w jakiejś mierze wpłynął na zainteresowania, na wybór Pana drogi życiowej? Kim chciał Pan być, jako chłopiec i jak potoczyły się koleje życia? I pytanie bardziej intymne o miejsce wiary w Pana życiu?
J.S.: Zostaliśmy wychowani po katolicku, kultywując takie wartości jak szacunek dla każdego człowieka i pielęgnowanie serdecznych więzi w szeroko pojętej rodzinie i gronie przyjaciół. Dla nas najważniejszą osobą w życiu – wynoszoną na piedestał przez jej miłość, poświęcenie, dobroć i mądrość – była mama. Prawdopodobnie pod wpływem głębokiej pobożności mamy, która co dzień przed pracą chodziła na Mszę Prymarię na Jasną Górę, od najmłodszych lat wyobrażałem sobie, że będę księdzem i ogłaszałem to rodzinie. Nierzadko, w dziecięcy sposób, próbowałem naśladować kapłana odprawiającego Mszę Świętą. Mama akceptowała te przejawy mojego religijnego usposobienia, a być może nawet radowały ją wyrażane w ten sposób bogobojne intencje. Jeśli mogę to wspomnienie zakończyć anegdotą, to wyznam, że dziś nie wiem, dlaczego po przystąpieniu do Pierwszej Komunii Świętej, po powrocie z kościoła oświadczyłem rodzinie i zebranym gościom, że księdzem nie będę. Ten, dość nieoczekiwany, zwrot w kwestii moich życiowych planów nie oznaczał bynajmniej zwątpienia w wierze. Prawdopodobnie był echem zaobserwowanego trudu naszego prefekta i innych księży w tym uroczystym dniu. Na korektę wizji mojej przyszłości mogły też wpłynąć nowiutkie sandały, które uwierały moje nieszczęsne stopy. [śmiech! – przyp. I.K.] A poważnie – przed maturą wybierałem się na etnografię. Ale zorientowawszy się, że mój wyjazd na te studia zasmuca mamę, która już i tak przeżywała osamotnienie po opuszczeniu Częstochowy przez dwoje najstarszych dzieci, zdałem egzamin na Politechnikę Częstochowską. Jednak zainteresowanie etnografią od czasów licealnych pozostało i towarzyszy mi przez całe życie. To ono spowodowało, że zająłem się rozpowszechnianiem kultury poprzez działalność w takich organizacjach jak: Stowarzyszenie Przyjaciół Gaude Mater, Stowarzyszenie Wspólnota Gaude Mater, a od czerwca 2018 roku – Stowarzyszenie LOGIS. Od dzieciństwa interesuję się również sportem. Na studiach polem aktywności w tej mierze był AZS, potem Wojewódzka Federacja Sportu, a ostatnio WLKS „Kmicic” Częstochowa, Klub Seniora AZS oraz Rada Regionalna Polskiego Komitetu Olimpijskiego w Częstochowie. W dziedzinie sportu miałem wiele osiągnięć.
A wiara w moim życiu? Towarzyszy mi na co dzień. Miłość do Boga i ludzi staram się wcielać w życie przez służbę innym, tak nauczyła mnie mama.
I.K.: Nie bez kozery padnie teraz kolejne pytanie. Wielu częstochowian (a może nie tylko) kojarząc Pana nazwisko z nazwą „Gaude Mater” myśli, że jest to jedna instytucja. Nie dziwię się im, sama do niedawna byłam w błędzie. Okazuje się, że są to trzy instytucje, a mianowicie: Ośrodek Promocji Kultury Gaude Mater, Stowarzyszenie Przyjaciół Gaude Mater i – od niedawna – Wspólnota Gaude Mater. Proszę nam wyjaśnić, jakie są między nimi zasadnicze różnice, ewentualne relacje, czy istnieje współpraca?
J.S.: W 1998 roku byłem jednym z założycieli Stowarzyszenia Przyjaciół Gaude Mater. Powstało ono w celu obrony przed zamierzoną likwidacją – przez ówczesne lewicowe władze Częstochowy – Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Sakralnej „Gaude Mater” i Ośrodka Promocji Kultury „Gaude Mater”. Dzięki naszej determinacji Festiwal jest organizowany nadal. Stowarzyszenie od 20 lat zajmuje się organizacją imprez i przedsięwzięć kulturalnych, takich jak: koncerty, wystawy, produkcja filmów, wydawnictwa. Najważniejsze z nich to: Międzynarodowy Festiwal Muzyki Sakralnej „Gaude Mater”, Święto Muzyki, Konkurs Literacki im. Zofii Martusewicz. Staramy się podtrzymywać pamięć o ludziach kultury z naszego regionu zapomnianych przez władze. Przypominamy tych, którzy odeszli, promujemy żyjących i wytrwale upominamy się o ich uhonorowanie przez przyznawanie im wyróżnień i odznaczeń. Coroczną okazją ku temu jest np. Święto Muzyki organizowane w dzień wspomnienia Św. Cecylii. W ubiegłym roku, za osiągnięcia na niwie piosenki sakralnej, odznaczenia otrzymali: ks. bp prof. Antoni Długosz, ks. prał. dr Stanisław Jasionek i pan mgr Tomasz Łękawa – organista i kompozytor. Są tez inne inicjatywy. Wspomnę, że – z mojej namowy, popartej zobowiązaniem zdobycia funduszy na sfinalizowanie przedsięwzięcia – prof. Stanisław Rodziński namalował 16 stacji Drogi Krzyżowej. Okazją był jubileuszowy XX Międzynarodowy Festiwal Muzyki Sakralnej „Gaude Mater” w roku 2010. Po zmianach na stanowiskach prezydenta miasta Częstochowy i dyrektora Ośrodka Promocji Kultury „Gaude Mater”, postanowiłem odkupić to dzieło i ofiarować je parafii akademickiej p.w. Św. Ireneusza w Częstochowie. W przedsięwzięcie odkupienia tej Drogi Krzyżowej zaangażował się pan Włodzimierz Chwalba. Wspólnie zebraliśmy potrzebne środki finansowe, do których dołożyło się także Stowarzyszenie Przyjaciół Gaude Mater, fundując dodatkowo dwa obrazy: św. Jana Pawła II i św. Antoniego Padewskiego. I tak oficjalnie, Droga Krzyżowa i obrazy obu Świętych, zostały przekazane parafii przez Stowarzyszenie Przyjaciół Gaude Mater.
I.K.: Panie Janie, działa Pan w Stowarzyszeniu Przyjaciół Gaude Mater i we Wspólnocie Gaude Mater. Od jak dawna te dwie instytucje istnieją i od kiedy datują się Pana związki z nimi? Jakie są ich cele i zadania?
J.S.: Można powiedzieć, że jestem związany z obiema instytucjami od zawsze – byłem wśród ich ojców-założycieli. Stowarzyszenie Przyjaciół Gaude Mater działa od roku 1998, a Stowarzyszenie Wspólnota Gaude Mater od 2016 roku. Od początku też ściśle ze sobą współpracują wspólnie organizując wszystkie imprezy kulturalne.
I.K.: Te dwie instytucje pozarządowe promują kulturę. Czy chodzi o tę pojętą szeroko, czy raczej o kulturę chrześcijańską? Czy dotyczy to regionu czy całej Polski?
J.S.: Przede wszystkim popularyzujemy kulturę chrześcijańską – nie tylko naszego regionu, ale całej Polski – współpracując z wybitnymi twórcami. Są wśród nich: prof. Stanisław Rodziński – sławny malarz i krytyk sztuki; prof. Juliusz Łuciuk – znakomity kompozytor; Karolina Ściegienny – ceniona malarka, rzeźbiarka i medalierka; Agata Padół-Ciechanowska – autorka wspaniałej Drogi Krzyżowej prezentowanej na Jasnej Górze; świetny reżyser Paweł Woldan; Zdzisław Sowiński – reżyser i fotografik; Tadeusz Szyma – dziennikarz prasowy i telewizyjny, publicysta, krytyk filmowy, scenarzysta i reżyser filmów dokumentalnych, przy tym poeta; a ostatnio dołączył znany kompozytor Grzegorz Majka.
I.K.: Nasza rozmowa jest okazją, by – w środowisku własnej parafii – bardziej wypromować Stowarzyszenie i Wspólnotę. Proszę zachęcić naszych potencjalnych czytelników do bliższego ich poznania…
J.S.: Myślę o tym, by dla moich współparafian zorganizować jakieś atrakcyjne imprezy kulturalne, tak jak to miało miejsce w listopadzie ubiegłego roku z okazji Święta Muzyki. Zaprosiłem ich na wyjątkowy koncert Zespołu Pieśni i Tańca Śląsk z okazji 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości do Bazyliki Jasnogórskiej, który odbył się w poniedziałek 5 listopada 2018 roku i na koncert organowy w ramach projektu Musica Sacra Nova na dzień 18 listopada.
I.K.: O ile się orientuję, działa Pan też na niwie sportu, uprawia „sportowe poletko”. Zechce Pan nam o tym opowiedzieć?
J.S.: W moim życiu sport zawsze odgrywał bardzo ważną rolę. Byłem zawodnikiem i szkoleniowcem piłki nożnej, potem działaczem społecznym, przez kilka kolejnych lat odpowiadałem za sport w ówczesnym województwie częstochowskim, kierując Wojewódzką Federacją Sportu. Aktualnie jestem działaczem społecznym w stowarzyszeniach sportowych. Uczestniczę też w organizacji imprez sportowych, i tak w roku 2019 planuję jubileuszowe wydarzenia z okazji 50-lecia reaktywowania sekcji piłki nożnej przy częstochowskim AZS oraz z okazji 20-lecia WLKS „Kmicic” Częstochowa, gdzie pełnię funkcję wiceprezesa. Muszę tu wspomnieć, że z tego klubu wywodzą się dwie olimpijki: Ewa Dederko i Maria Cześnik oraz mistrzyni Europy w triathlonie Ewa Bugdoł.
I.K.: Zapewne te pasje życiowe dają Panu wiele satysfakcji, ale zabierają też wiele czasu. Czy w swoim otoczeniu widzi Pan kogoś, kto „przejmie pałeczkę”, by w sztafecie pokoleń kontynuować Pana dzieło?
J.S.: Tak, to prawda, że moje pasje, jak wszystkie, wymagają poświęcenia im czasu. Jednak prawdą jest też, że sprawiają dużo radości. Po czasie, jak już widać dobre rezultaty, nie pamięta się o zmęczeniu czy przeciwnościach, a liczy się tylko satysfakcja i świadomość, że staram się działać na chwałę Bożą. Co do kontynuatora – nie zastanawiałem się nad nim, póki co, sił mi wystarcza, a resztę pozostawiam Opatrzności.
I.K.: W roku 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości musi paść pytanie – jak Stowarzyszenie i Wspólnota Gaude Mater planują uczcić tę znaczącą i wiekopomną rocznicę?
J.S.: Do gremiów organizujących obchody tej pięknej rocznicy planujemy dołączyć Stowarzyszenie „LOGIS” i wspólnie zorganizować wcześniej wspomniany koncert Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”, a także: wystawę fotogramów Marcina Szpądrowskiego pt. „Tożsamość”, koncert upamiętniający 40 rocznicę wyboru kardynała Karola Wojtyły na stolicę Piotrową, koncert poświęcony bł. ks. Jerzemu Popiełuszce pt. „Testament ran”, a także promocję wierszy Tadeusza Szymy „Świętemu Księdzu Jerzemu” oraz wystawę zabytkowych instrumentów muzycznych z prywatnej kolekcji Grażyny Łoś-Kryst i Romana Krysta.
I.K.: Dziękuję za rozmowę. Życzę dobrych natchnień i dużo zdrowia do dalszych działań. Szczęść Boże.
Godziny Mszy świętych
Niedziela: 8.00, 9.30, 11.00, 12.15, 17.00
Sobota - Msza św. niedzielna: 18.00 poprzedzona nieszporami: 17.40
Dni powszednie: 8.00, 18.00
Adres
ul. Obrońców Westerplatte 37
42-200 CZĘSTOCHOWA
Kancelaria parafialna
Czynna od poniedziałku do piątku
od godz. 16,30 do 17,30
w soboty i dni świąteczne
kancelaria nieczynna
telefon: 34 322-71-10
Spowiedź św.
Spowiadamy przed każdą Mszą św. oraz gdy istnieje taka potrzeba w jej trakcie. W pierwsze piątki miesiąca spowiedź św. odbywa się w godz. od 17.00 do 18.30. Zapraszamy!